لینک این مقاله به زبان کُردی در یوتیوب وتارمدیا – تصویری

آگاهی تاریخی در خصوص توطئه و مسئله کُرد بسیار حیاتی است. بخوبی می‌دانیم که توطئه بین‌المللی می‌خواهد رهبر آپو و در شخص ایشان، اراده آزاد و موجودیت کُرد را از میان بردارد. به همین دلیل بر سیستم نسل‌کشی کُرد و عقلیت و سیاستی که این سیستم را پیشبرد می‌دهد، متکی است. توطئه‌گران می‌خواهند سیستم نسل‌کشی علیه کُردها را که در صد سال گذشته جریان داشته، به نتیجه برساند و پیروز گرداند. با این اوصاف هدف خود یعنی نسل‌کشی کُردها پایبند است و با چنین حمله‌ای می‌خواهد این سیستم را به پیروزی برساند. لذا از حیث استراتژیک، اول می‌خواهد رهبر آپو را از میان بردارد و بر آن اساس جنبش آزادی کُرد – پ.ک.ک را تصفیه نماید و دوم، بر پایه این، روند نسل‌کشی کُردها را کامل نماید.

در گام اول لازم است بر این مقوله علم و آگاهی بیابیم و هیچگاه غافل از آن نباشیم. زیرا توطئه و مبارزه با آن ۲۵ سال است ادامه دارد و اساسا ۲۵ سال است حمملات توطئه‌گران خنثی‌گردانده شده، زیرا در امرالی بارها با رهبر آپو دیدارها و گفتگوهایی انجام شد و در شرایط آن نیز رهبر آپو انقلاب‌های بسیار عظیم ذهنی را به انجام رسانده‌اند. نمی‌شود در مورد توطئه بین‌المللی و عرصه پراکتیزه‌کردن ۲۴ ساله سیستم امرالی خود را فریب دهیم و شعور برای درک از توطئه را از کف بدهیم. توطئه هم‌اکنون به همان صورت سابق ادامه دارد و توطئه‌گران برای رسیدن به اهدافشان شدیدا تلاش می‌کنند. در نتیجه مبارزه‌ای که تحت پیشاهنگی رهبر آپو انجاام گرفته، تحولات موجود به میان آمده.

با این اوصاف، توطئه در ۹ اکتبر ۱۹۹۸ چگونه آغاز شد؟ همانطور که عیان است، مسئله کُرد که به معنی نسل‌کشی کُردهاست در اواخر جنگ جهانی اول از سوی بریتانیا و فرانسه ایجاد شد که همان قدرت‌ها، سیستم سرمایه‌داری را به سطحی از هژمونی‌شدن جهانی رسانده‌اند. قدرت‌های پیروز جنگ یعنی بریتانیا و فرانسه نظم دول جهانی را شکل بخشیدند. این سیستم که از سوی بریتانیا و فرانسه ایجاد شده، خلق کُرد را نیست انگاشته و درصدد نابودی آن برآمده. بر این اساس، کردستان را که پیشتر به دو بخش تجزیه و تقسیم کرده بودند به چهاربخش تقسیم نمودند و هر بخش آن را تحت انقیاد و سلطه یک دولت ـ ملت درآوردند. به این شکل سیستم نسل‌کشی را ایجاد کردند. در روز ۲۴ ژوئیه ۱۹۲۳ با انعقاد پیمان لوزان به این سیستم جنبه حقوقی بخشیدند.

نارضایتی‌ها و مقاومت‌های جامعه کُرد علیه این سیستم نسل‌کش در اثنای سال‌های ۱۹۲۵ الی ۱۹۴۰ از سوی بریتانیا، فرانسه و ترکیه کمالیستی سرکوب شدند. پس از سال ۱۹۴۵ به دولت – ملت‌های مزدور خود یعنی ترکیه، ایران، عراق و سوریه وظایفی برای نابودی کُردها محول کردند. مدام برای سیستم نسل‌کشی علیه کُردها، میان قدرت‌های پیشتاز سیستم مدرنیته سرمایه‌داری و دولت‌های قتل‌عام‌گر یک مدیریت مشترک وجود داشته است. پیمان سعدآباد، بغداد و سنتو را در سال‌های پس از آن شکل دادند. «مجمع دول همسایه عراق» را نیز تحت انقیاد آن مدیریت مشترک درآوردند. فقط در دوران جنگ ایران و عراق مدیریت مشترک نسل‌کشی علیه کُردها ادامه نیافت و فعالیت‌های مشترکش متوقف گشت.

در نوروز ۱۹۷۳ رهبر آپو ظهور کرد و پ.ک.ک را تأسیس و علیه سیستم استثمارگر و نسل‌کش به صدای نارضایتی و اعتراض مبدل شد. به یک ایستار قوی برضد سیستم نسل‌کشی و راهی بی‌بدیل برای پیشبرد مقاومت آزادیخواهانه کُرد مبدل گشتند. این تحول پیشرفته، نخست از سال ۱۹۷۰ به شیوه پروپاگاندا و در سطح ذهنی و مبارزه ایدئولوژیک به میان آمد. سپس در سایه آغاز کارزار گریلایی ۱۵ آگوست ۱۹۸۴ به مبارزه سیاسی و نظامی دگرگون شد. ترکیه و حامیانش نتوانستند با توسل به کودتای ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ این روند رشد و پیشرفت را متوقف سازند. از ماه می سال ۱۹۸۵ به بعد نیروی ناتو را وارد عمل ساختند. به این شیوه، علیه کُردی که نسل‌کشی را قبول نمی‌کند و خواهان آزادی است، سیستم دولت‌گرا و سرمایه‌دارانه جهانی که همانا سیستم نسل‌کشی است را به حمله واداشتند.

با توسل به ناتو حملاتی را در مرحله نخست در سال‌های ۸۸-۱۹۸۷علیه رهبر آپو و پ.ک.ک که نماینده اراده و موجودیت کُرد آزادند به انجام رساندند. پس از اینکه سیستم استثمارگر و نسل‌کش نتوانست با این حملات هم نتایجی به دست آورد، دومین دوره حملات طرحریزی‌شده خود را در سال‌های ۹۲- ۱۹۹۱ آغاز نمود. در هر دو حمله برنامه‌ریزی‌شده نیز رهبر آپو، پ.ک.ک و گریلا مورد هدف قرارگرفتند. با این حملات خواستند نیروی اساسی آزادیخواهی خلق کُرد را نابود سازند. از سویی در سال‌های ۸۸-۱۹۸۷ نیروی ویژه موسوم به «ژیتم» را وارد عرصه ساختند و اتاق «مدیریت اضطراری» را ایجاد کردند؛ از دیگر سو در حملات سال ۹۲-۱۹۹۱ با ایجاد «حاکمیت هولیر» جریان خائن کُرد را در توطئه سهیم ساختند. در چارچوب ناتو عملیات برون‌مرزی موسوم به «چکش» را آغاز کردند و آن را ضامن موجودیت «حاکمیت هولیر» قراردادند. با این کار خواستند پ.ک.ک را از جنوب کردستان بیرون برانند و از سمت شمال کردستان هم نیروهای گریلای آن را محاصره نمایند.

حملات قتل‌عام‌گرانه جهانی که آن را توطئه بین‌المللی می‌نامیم، در این مرحله آغاز شد. حاکمیت هولیر که آن را دستاورد کُردها می‌نامند، اساسا بر ضد اراده و موجودیت کُرد آزاد و جنگ علیه خلق ایجاد شده. در اوایل سال ۱۹۹۰ با فروپاشی شوروی و آغاز جنگ خلیج، جنگ جهانی سوم آغاز شد و با استفاده از این جنگ، حملات نسل‌کشانه جهانی را علیه مبارزات کُردها و موجودیت این خلق آغاز کرده‌اند.

بنابراین با توجه به روایت تاریخی فوق‌الذکر درمی‌یابیم که اساسا توطئه ۹ اکتبر ۱۹۹۸ چگونه آغاز شده. پس از شکست عملیات نظامی ارتش ترکیه تحت نام «چکش» علیه رهبر آپو، پ.ک.ک و خلق‌کُرد، نتوانستند همه نیروی آزادیخواهی کُرد و موجودیت خلق کُرد را با هم از میان بردارند. لذا اینبار با‌ آغاز توطئه ۹ اکتبر ۱۹۹۸ فقط رهبر آپو را مورد هدف قراردادند. نخست استراتژی نابودی رهبر آپو را و متعاقب آن تصفیه پ.ک.ک را اجرایی کردند. با این اقدامات در صدد کامل‌کردن روند نسل‌کشی علیه کُردها هستند. محاصره پ.ک.ک از سمت جنوب کردستان نیز در راستای پراکتیزه‌کردن آن استراتژی می‌باشد. سیستم نسل‌کشی و استثمارگر خوب به حقیقت عظمت رهبر آپو و پ.ک.ک پی برده به همین دلیل با توسل به آن استراتژی مدام حمله می‌کند.

مشخص است که سیستم نسل‌کشی و استثمارگر جهانی و نیروی آن، ناتو، با توطئه ۹ اکتبر ۱۹۹۸ خواست در چارچوب جنگ جهانی سوم، به نتایجی دست یابد. از سویی خواست یونان را فعالانه در توطئه بکارگیرد تا جبهه جنوب شرقی ناتو را قدرتمند سازد، از دیگر سو هم در ۱۵ فوریه با تحویل‌دادن رهبر آپو به ترکیه خواست دولت‌هایی را برای مقابله علیه صدام راضی و هم‌پیمان خودگرداند. زیرا آمریکا با تحویل‌دادن رهبر آپو، درصددبرآمد برای حمله علیه حاکمیت صدام حسین ترکیه را حامی خود سازد. به این‌ترتیب، توطئه علیه رهبر آپو و خلق کُرد مراحل تاریخی گسترده‌ای را در ابعاد جهانی طی کرده و امروز کماکان ادامه دارد.