بسه هوزات، ریاست مشترک کنفدرالیسم جوامع کوردستان در مصاحبه‌ای که در اواخر ماه اکتبر ۲۰۲۲ کانال ”مدیا هابر“ (MEDYA HABER) با او انجام داده، در پاسخ به پرسش مجری برنامه درباره‌ی دیدگاهش نسبت به خیزش مردمی اخیر در ایران، به اهمیت و توصیف این قیام می‌پردازد. بسه هوزات در بخش نخست ارزیابی‌هایش، ضمن بی‌سابقه‌خواندن چنین خیزشی، به بالابودن سطح کیفی آن اشاره می‌کند و منشأش را به حاکم‌بودن فرهنگ مادر در ایران نسبت می‌دهد. همچنین ریشه‌های دموکراسی و انقلابی‌گری را در فرهنگ اجتماعی ایران، قوی وصف می‌کند.

«[مدتیه در ایران] یه خیزش مردمی به پیشاهنگی زنان در حال جریانه. براستی هم این، نخستین باره که چنین خیزشی در تاریخ معاصر روی میده. قبلاً هم اعتصابات، راهپیمایی و تظاهرات مختلفی صورت گرفتن، منتها این‌قدر تداوم نداشتن و در چنین وسعتی نبودن. علاوه بر این، چنین کیفیتی نداشتن. در واقع، زن سطح کیفی این قیام‌ها و تظاهرات رو بالا برد. براستی جامعه‌ی ایران، یه جامعه‌ی مادرسالاره. خلق‌های کورد و فارس، خویشاوند همدیگه‌ان. صدها سال، هزاران سال، تحت نظام کنفدرالیسم با هم زندگی کرده‌ان. صدها سال در مدیریت سرزمین‌شون با همدیگه شریک بوده‌ان. از لحاظ آداب و فرهنگ هم خیلی نزدیک هم هستن. بنابراین، جوانب و خصوصیات مشترک زنان فارس و کورد و دیگر زنان ایرانی، خیلی زیاده. دنیای روحی، ذهنی و فرهنگی‌شون خیلی شبیه یکدیگه‌س. خلق‌ها نزدیکی زیادی به‌هم دارن و اساساً این زنه که به این فرهنگ شکل داده. چنین ویژگی منحصربفردی رو داره. علاوه بر این، چون صدها سال، هزاران سال، نظام کنفدرالیسم در ایران وجود داشته، به هیچ نحوی، در میون خلق‌ها یه قطب‌بندی، دشمنی و پیش‌داوری وجود نداشته و به‌طور ریشه‌ای رشد نیافته. یعنی نژادپرستی، ملی‌گرایی، و دین‌گرایی در ایران بطور ضعیفی وجود داشتن، اما اساساً فرهنگ مادر، فرهنگ اجتماعی حاکم‌تره. در این معنا، در فرهنگ اجتماعی ایران، ریشه‌های دموکراسی و انقلابی‌گری قویه. واسه همین قابل درکه که چرا خیزش کنونی در ایران تونسته مدتی طولانی دوام بیاره؛ یا چرا این‌قدر خجسته و عالیه و اینکه چرا شعار “ژن ژیان آزادی” مهر خودشو بهش زد.»