بیانیه کودار

مجلس در ایران از روز اول شروع به کار آن هرگز نتوانسته زمینه‌ساز یک مشارکت دموکراتیک برای خلق‌های ایران شود. نهادی که به تمامی از کارکرد دموکراتیک خود خارج بوده و پس از نزدیک به ۱۲۰ سال عمر به هیچ وجه درمسیر تکوین گام برنداشته. تقریبا مدت یک ماه از خیزش خلق‌های ایران با شعار «ژن، ژیان، آزادی» می‌‌گذرد و همچنان با قدرت در مسیر آزادی و گسستن زنجیرهای بندگی و بردگی نظام استبداد، ادامه دارد اما نمایندگان به ویژه نمایندگان شهرهای شرق‌کردستان همچنان در بهارستان خاموش مانده‌اند. لازم است به همه‌ی آنها یادآور شد که مجلس در حال حاضر به یک قرارگاه سرکوب تبدیل شده و در آن تنها تصمیم‌های عملیات‌های سرکوب‌گری و به خاک و خون کشیدن خلق‌های ایران، خصوصا خلق کورد گرفته می‌شود. لایق یک نماینده‌ی مردم نیست که شخصیت خود را به سطح سربازی تحت امر تقلیل دهد. در شرایطی که فرزندان مردم شهری که شما نمایندگی آن را به عهده دارید به دست نیروهای سرکوب‌گر رژیم در پیشگاه دیکتاتوری ولایت‌فقیه قربانی می‌شوند، لازم است به خود بیایید. خواست و مطالبات مردم با صدای بلند در خیابان فریاد زده می‌شود. لازم است نمایندگان به میان صفوف مردم برگردند. سکوت
آنها در مقطع خطیر کنونی تنها در حکم ریختن آب به آسیاب نظام است.

همچنین شوراهای شهرها نیز در همان وضعیت مشابه قراردارند. لازم است نسبت به شرایط حساس کنونی موضع‌گیری مشخصی داشته باشند. کمترین موضع اعتراض است. باید به طور روشن و واضح مشخص گردد که در کنار مردم هستند یا قدرت مرکزی. عدم موضع‌گیری آنها مساوی است با مشارکت در کشتار خلق‌های ایران و شرق کوردستان. خصوصا برای نمایندگان زن، گسست از نظام و پیوستن به شعار «زن زندگی آزادی» یک وظیفه انسانی، اخلاقی و سیاسی است.

نظامیان کورد عضو نیروهای امنیتی و نظامی نیز ‌‌باید دست از سرکوب و کشتار مردم در شهرهای کوردستان و ایران بردارند و همانطور که خلق کورد پیشاهنگی خیزش را به عهده دارند، آنها نیز در قرارگرفتن در صفوف مردم تردید به دل راه ندهند.

جامعه‌ی دموکراتیک و آزاد شرق کوردستان (کودار)

۲۰۲۲-۱۰-۱۱